29 Απρ 2009

Χιούμορ


Σε μία φτωχή χώρα της υποσαχάριας Aφρικης ,ένας μαύρος βρίσκει μία τσάντα 

με 100.000 δολάρια και ένα διαβατήριο με το όνομα leonardo di caprio.

Αφού τρελάθηκε πρώτα απο τη χαρά του ,σκέφτηκε ότι δεν μπορεί να τα 

ξοδέψει στη χώρα του γιατί θα έχει προβλήματα και αφού άλλαξε τη 

φωτογραφία στο διαβατήριο με τη δικά του ,πήρε το πρώτο αεροπλάνο για την 

Ευρώπη.

Πρώτος σταθμός "Ελευθέριος Βενιζέλος".

Στον έλεγχο διαβατηρίων ο Γιορίκας και ο Κωστίκας.

Ο Γιορίκας ,όταν παίρνει το διαβατήριο στα χέρια του ,κοιτάει μια τον 

μαύρο μια το διαβατήριο αρκετές φορές και ρωτάει τον Κωστίκα:

-Δεν μου λές ,ο Τιτανικός κάηκε ή βυθίστηκε;


28 Απρ 2009

Μπαμπάδες και υποψήφιοι μπαμπάδες



Ένας πατέρας γυρίζει απο τη δουλειά του το βράδυ και βρίσκει το γιό του να τον περιμένει στα σκαλιά ,μπροστά στη πόρτα του σπιτιού τους.

-Τι κάνεις εδώ τέτοια ώρα ,ρωτάει ο πατέρας .

-θέλω να σου κάνω μια ερώτηση ,απαντάει ο μικρός.

Να ,μήπως μπορείς να μου πεις πόσα χρήματα βγάζεις την ώρα;

 Ο πατέρας ,κουρασμένος και με λίγο πρισότερη ένταση στη φωνή:

-Καλά ,με περίμενες έξω τέτιοα ώρα για να μου κάνεις τέτοιες ερωτήσεις;Τι σε νοιάζει εσένα;

Το παιδί με μαγαλύτερα μάτια απο το συνηθισμένο ,δεν απάντησε.

-Σου μιλάω ,συνεχίζει ο πατέρας ,γιατί δεν απαντάς ; τι καινούργια τρέλλα είναι αυτή πάλι. Λες και δεν δουλεύω όλη μέρα για να τα έχετε όλα και να μην σας λείπει τίποτα.Ε λοιπόν αφού θες να ξέρεις βγάζω 50 ευρώ την ώρα .Ικανοποιήθηκες τώρα ;

-Ώστε 50 ευρώ!Τότε μήπως μπορείς να μου δώσεις 25 ευρώ .είπε το παιδί αφού δίστασε λίγο.

-Τώρα κατάλαβα το πονηρό σχέδιο σου με τις χαζές ερωτήσεις.Για τα 25 ευρώ . Τι τα θες και τι θα τα κάνεις και μου και μου στήθηκες βραδιάτικα να με προυπαντήσεις με αυτό τον τρόπο; Μπρός , γρήγορα στο κρεβάτι ,σου χωρίς δεύτερη κουβέντα .Ακούς εκεί ! Τα έχεις όλα και δεν χρειάζεται να με εκνευρίζεις με τέτοια κούραση που έχω .
Άντε ,μπρός!

Το παιδί με κατεβασμένο κεφάλι ,τράβηξε για το κρεβάτι του.

Ο πατέρας ,αφού έμεινε λίγο έξω να ηρεμήσει,το ξανασκέφτηκε και είδε οτι ήταν άδικος.Έτσι αποφάσισε να πάει να δώσει τα 25 ευρώ και μπήκε στο σπίτι.

-Κοιμάσαι;

-Όχι.

-Κοίτα ήμουν λίγο κουρασμένος και εσύ βρίσκεις να κάνεις ερωτήσεις τέτοιες στιγμές.Τέλος πάντων ,ορίστε τα 25 ευρώ,τι θα τα κάνεις τελικά;

Το παιδί αφού πήρε τα χρήματα , σήκωσε το μαξιλάρι , έβγαλε κι άλλα και άρχισε να τα μετράει!

-Τι;; έχεις και άλλα . Καλά τι τα κρατάς και δεν τα βάζεις στο κουμπαρά σου . 

-Μπαμπά , ορίστε , είναι 50 ευρώ . Μπορείς να έρθεις αύριο μία ώρα νωρίτερα, για να φάμε μαζί το βράδυ;


Μια ιδέα αλιευμένη απο τη blogόσφαιρα

17 Απρ 2009

O Άγιος ληστής…


O Άγιος ληστής… 

Η
ιστορία είναι απλή:

Οι μαθητές του Χριστού άκουσαν τη διδασκαλία και είδαν τα θαύματα του. Ο ληστής ούτε άκουσε τη διδασκαλία ούτε είδε τα θαύματά του. Όλα κι όλα, όσα είδε και άκουσε, ήταν αυτά, που συνέβησαν και ειπώθηκαν κατά τη διάρκεια της σταύρωσης.

Οι μαθητές ονειρεύονταν το Χριστό βασιλιά και κοσμοκράτορα. Και για τον εαυτό τους δόξες και πλούτη και τιμές. Και βέβαια αρχές και εξουσίες. Ο ληστής δεν είχε περιθώρια για τέτοιου είδους αυταπάτες. Γιατί κι αυτός και ο Χριστός ήταν ήδη σταυρωμένοι και ετοιμοθάνατοι.

Οι γιοι του Ζεβεδαίου, ο Ιάκωβος και ο αγαπημένος του μαθητής, Ιωάννης ζήτησαν να καθίσουν-όταν ο Χριστός θα γινόταν αυτοκράτορας- ο ένας στα δεξιά του και ο άλλος στ’ αριστερά του. Δηλαδή τις πιο τιμητικές θέσεις και πρωτοκαθεδρίες.

Κι ο Χριστός, που ήξερε πως θρόνος του θα ήταν ο σταυρός, τους είπε πως οι θέσεις αυτές είναι ήδη δοσμένες σε άλλους. Εννοώντας, φυσικά, τους δυο ληστές.

Ο Παύλος... χαρακτηρίστηκε ως «ο πρώτος, μετά τον Ένα». Δηλαδή ο πρώτος, μετά το Χριστό. Αλλά ο Παύλος ήταν βασανιστής και δήμιος. Και άλλαξε ύστερα απ’ την αστραπή του οράματος, μέσα στο οποίο είδε το εκτυφλωτικό φως της θεϊκής παρουσίας του Χριστού. Και τέτοιο όραμα δεν φαίνεται να είδε ο ληστής.

Κι όμως πίστεψε, όχι μόνο στην αθωότητα και την αγιότητα, αλλά και στη θεότητα του Χριστού. Γιατί διαφορετικά δεν θα ζητούσε από έναν ετοιμοθάνατο σταυρωμένο, που πεθαίνει μαζί του μέσα στην έσχατη εξουθένωση και τον έσχατο εξευτελισμό να τον θυμηθεί και να τον δεχτεί στη βασιλεία του…

Συνεπώς η πίστη του ληστή βρίσκεται ψηλότερα απ’ την πίστη των μαθητών και του Παύλου. Και την πίστη του οποιουδήποτε άλλου. Και, γι’ αυτό, όχι χρονικά και τυπικά, αλλά δικαιωματικά και ουσιαστικά είναι, όχι απλά και μόνο ο πρώτος πολίτης του παραδείσου, αλλά «ο πρώτος μετά τον Ένα».

Κι εκείνο, που έχει σημασία γα μας τους ολιγόπιστους είναι να παρακαλέσουμε τον άγιο ληστή να μεσιτεύσει στο Χριστό, για να μας θυμηθεί και να δεχτεί και μας στη βασιλεία του….
Έστω και τελευταίους….

Παπα-Ηλίας

απο το: http://apneagr.blogspot.com/

12 Απρ 2009

Μ.Εβδομάδα



Αν είχαν αρκεστεί και οι Ελληνες στην κατασφάλιση των ορμέμφυτων ατομοκεντρικών αναγκαιοτήτων, αν είχαν εκλάβει τη μεταφυσική αναζήτηση σαν ιδιωτική επιλογή και ατομική αρέσκεια, η ανθρωπότητα δεν θα είχε γνωρίσει την πολιτική και τη δημοκρατία: το κοινόν άθλημα να αληθεύει ο βίος. Δεν θα είχε γνωρίσει η ανθρώπινη ιστορία τον Παρθενώνα και την Αγια-Σοφιά, το αρχαιοελληνικό άγαλμα και την εκκλησιαστική Εικόνα, την τραγωδία και την ορθόδοξη λειτουργική δραματουργία.

Ομως, η ελληνική παράδοση ήταν έκπληξη και η έκπληξη δεν αντέχεται: Η μεσαιωνική (βαρβαρική τότε) Δύση φρόντισε να τη φέρει στα μέτρα του ορμέμφυτου ατομοκεντρισμού, να την παραχαράξει στα καίρια. Και ο Ελληνισμός, περιθωριοποιημένος ιστορικά, υποτάχθηκε μιμητικά στην παραχάραξη, έπαψε να υπάρχει ως πρόταση ή έκπληξη πολιτισμού. Οι άνθρωποι σήμερα λέμε «μεταφυσική» και εννοούμε ατομικές πεποιθήσεις, ιδεολογήματα και ψυχολογήματα. Λέμε «πίστη» και εννοούμε ιδιοκτησία απόψεων, όχι αγώνισμα εμπιστοσύνης. Λέμε «πολιτική» την εμπορευματοποιημένη μαφιόζικη εξουσιολαγνεία, λέμε «δημοκρατία» τα ολιγαρχικά προϊόντα μαγειρέματος των εκλογικών νόμων και «επικοινωνιακής» διαβουκόλησης ανέγνωμων ψηφοφόρων.

Ο Ελληνισμός έχει ιστορικά τελειώσει, η διαιώνιση του ελληνικού ονόματος από το ελλαδικό κρατίδιο είναι μόνο ντροπή: συσκότιση και διασυρμός μιας πρότασης πολιτισμού με πανανθρώπινη εμβέλεια. Σώζεται, ωστόσο, αλλοτριωμένη η πρόταση προκλητικά περιφρονημένη, αλλά ως ενεργός λαϊκή πράξη, στη δραματουργία και στην ποίηση του λατρευτικού εκκλησιαστικού γεγονότος. Και κορύφωμα των εόρτιων κύκλων αυτού του γεγονότος είναι η Μεγάλη Εβδομάδα – από σήμερα ώς και την επόμενη Κυριακή.

Αν κάποιος θέλει να ψηλαφήσει εμπειρικά τη μεταφυσική αναζήτηση ως άθλημα κοινωνίας και όχι ως ιδιωτική αρέσκεια, μπορεί να αξιοποιήσει το λείμμα: Ας ξεχωρίσει μιαν εκκλησιά, όσο γίνεται λιγότερο «εκσυγχρονισμένη». Και να χώνεται εκεί, σε μια γωνιά, εφτά μέρες, πρωί - βράδυ.

Ισως του χαριστεί η εμπειρία και γεύση της μετοχής.

Χρ.Γιανναράς

7 Απρ 2009

τα μυαλά στα κάγκελα


Έφαγα τα χέρια μου να ξεκολλήσω τα μυαλά μου απο τα κάγκελα

και δεν πρόσεξα οτι οι περισότεροι γύρω μου

προσπαθούσαν να κολλήσουν τα δικά τους.

Παίρνω πίσω οτι έχω πει ή έχω γράψει για το cern* ,

γιατί με την εφεύρεση του συναντιόμαστε,

του κόσμου οι ξεκολλημένοι.

Δόξα σοι ο θεός ημών ,δόξα σοι


*cern: εκεί όπου γεννήθηκε το διαδίκτυο