"Εναντίον"

Όσο σε λατρεύω, τόσο διαφθείρεσαι. Κάτι ξέραν οι αρχαίοι, που λάτρευαν αγάλματα»




ΕΝΟΣ ΛΕΠΤΟΥ ΣΙΓΗ
Εσείς που βρήκατε τον άνθρωπό σας
κι έχετε ένα χέρι να σας σφίγγει τρυφερά,
έναν ώμο ν' ακουμπάτε την πίκρα σας,
ένα κορμί να υπερασπίζει την έξαψή σας,
κοκκινίσατε άραγε για την τόση ευτυχία σας,
έστω και μια φορά;
είπατε να κρατήσετε ενός λεπτού σιγή
για τους απεγνωσμένους;

Βιογραφικὰ στοιχεῖα

Γεννήθηκε τὸ 1931 στὴ Θεσσαλονίκη ὅπου καὶ ζεῖ. Σπουδὲς καὶ πτυχίο κλασικῆς φιλολογίας (Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης). Πρώτη ἐμφάνιση τὸ 1950, μὲ τὴν ποιητικὴ συλλογὴ «Ἐποχὴ τῶν Ἰσχνῶν Ἀγελάδων». Ἱδρυτὴς & διευθυντὴς τοῦ λογοτεχνικοῦ & καλλιτεχνικοῦ περιοδικοῦ «ΔΙΑΓΩΝΙΟΣ» (1958-1983), τῶν «Ἐκδόσεων Διαγωνίου» (1957-1998), τῆς Μικρῆς Πινακοθήκης «Διαγώνιος» (1974-1995. Ἐξέδωσε πολλὰ λογοτεχνικὰ καὶ φιλολογικὰ ἔργα. Βιβλία του μεταφράστηκαν στ᾿ ἀγγλικά, γαλλικά, σουηδικὰ καὶ δανέζικα.
Ἔγραψε τὶς ποιητικὲς συλλογές: «Ἐποχὴ Τῶν Ἰσχνῶν Ἀγελάδων», «Ξένα Γόνατα», «Ἀνυπεράσπιστος Καημός», «Ὁ Ἀλλήθωρος», «Τὸ Κορμὶ & Τὸ Σαράκι», «Νεκρὴ Πιάτσα», «Τὸ Αἰώνιο Παράπονο» & «Ἡ Πιὸ Βαθιὰ Πληγή».
Τὰ κυριότερα βιβλία του: Ποίηση: «Ποιήματα» συγκεντρωτικὴ ἔκδοση, 1998. «Ἡ Πιὸ Βαθιὰ Πληγή» 1998. Πεζογραφία: «Ἡ Κάτω Βόλτα» (διηγήματα καὶ μικρὰ πεζά, συγκεντρωτικὴ ἔκδοση, 1991). «Τέσσερα Παραμύθια: Σπουδὲς Λαϊκοῦ Λόγου» 1995. «Πίσω Ἀπ᾿ τὴν Ἁγια-Σοφιά» (ἀφήγημα, 1997). Μετάφραση: «Ἐντευκτήριο» (μεταφράσεις, συγκεντρωτικὴ ἔκδοση, 1989). «Τὸ Ἅγιο & Ἱερὸ Εὐαγγέλιο κατὰ τὸν Ματθαῖο» (μετάφραση, 1997). «Ἀρχαία Ἑλληνικὰ Λυρικὰ Ποιήματα» (μεταφράσεις, 2005). Δοκίμιο: «Δοκίμια» (συγκεντρωτικὴ ἔκδοση, 1999). Κριτική: «Ἀποθήκη Α´» (βιβλιοκρισίες, 1978). «Τὰ Ἀλαμπουρνέζικα, ἢ, Ἡ γλῶσσα τῶν Σημερινῶν Κουλτουριάρηδων» (συζήτηση, 1991). Μελέτη: «Συμπληρώνοντας κενά» (φιλολογικὲς μελέτες 1988). «Μελέτες Γιὰ Τὸν ΣΟΛΩΜΟ» (2001). «Στιχάκια Τοῦ Στρατοῦ» (μελέτη, ἀνθολογία, 2004). Γιὰ τὸ ρεμπέτικο: «Εἰσαγωγὴ στὰ Ρεμπέτικα» (1991). «Ὁ Βασίλης Τσιτσάνης & Τὰ Πρῶτα Τραγούδια Του» (1994). «Τὸ Ρεμπέτικο & Ἡ Θεσσαλονίκη» (1999). Γιὰ τὴ Θεσσαλονίκη: «Ἑλληνικὲς Ἐκδόσεις στὴ Θεσσαλονίκη Ἐπὶ Τουρκοκρατίας» (1980). «Ἑλληνικὲς Ἐφημερίδες στὴ Θεσσαλονίκη ἐπὶ Τουρκοκρατίας» (1992). «Λογοτεχνικὲς Ἐκδόσεις Θεσσαλονίκης, 1850-1950» (1997). «Λογοτεχνικὰ Περιοδικὰ Θεσσαλονίκης 1850-1950, Σύντομο Διάγραμμα» (1999). Γιὰ τὴ Μακεδονία: «Λογοτεχνικὲς Ἐκδόσεις Μακεδονικῶν Πόλεων Πλὴν Θεσσαλονίκης, 1879-1950» (1998). «Ὁ Παῦλος Μελᾶς σὲ Ποιήματα Μακεδόνων Ποιητῶν» (2004). Οἱ κυριότεροι δίσκοι - κασέτες - CD: Ποιήματα: «Ὁ Ντῖνος Χριστιανόπουλος διαβάζει Χριστιανόπουλο» (δίσκος, 1988). «Ὁ Ντῖνος Χριστιανόπουλος διαβάζει τὴ "Νεκρὴ Πιάτσα"» (κασέτα, 1993). Τραγούδια: «Ὁ Ντῖνος Χριστιανόπουλος τραγουδάει τὰ τραγούδια Του» (κασέτα 1982). «Βαρδάρι & Ἐγνατία» (τραγούδια, κασέτα, 1990). «Τὸ Αἰώνιο Παράπονο» (τραγούδια, δίσκος, 1994). «Μὲ τέχνη & μὲ πάθος» (τραγούδια, CD, 1998).
Περισσότερα στοιχεῖα γιὰ τὸν Ντῖνο Χριστιανόπουλο ὑπάρχουν στὸ βιβλίο του «Θεσσαλονίκην, Οὗ μ᾿ ἐθέσπισεν...» ἀπὸ τὶς ἐκδόσεις ΙΑΝΟΣ (1999) καὶ στὸ «Ἐγώ, φαντάρος στὸ χακί...» ἀπὸ τὶς ἐκδόσεις ΜΠΙΛΙΕΤΟ (2003).
 πηγη

ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΘΡΑΝΙΟ

Το ενιαίο λύκειο Μανταμάδου Λέσβου πήρε μέρος στο φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους 'ΠΑΜΕ ΣΙΝΕΜΑ" το 2004 που είχε διοργανωθεί απο το Φεστιβάλ ΚΙνηματογράφου Θεσσαλονίκης και συμμετείχαν πολλά σχολεία απο το ανατολικό Αιγαίο.
Εξαιρετική δουλειά απο τα παιδιά του Μανταμάδου, απολαύστε τη!

Ο Ψαραντώνης απόψε στο Ηρώδειο!!

Το Φεστιβάλ Αθηνών τιμά τον πρωτοπόρο λυράρη Ψαραντώνη με μια συναυλία από τον ουρανό της Κρήτης, στο Ηρώδειο. Δεινός δεξιοτέχνης, ο Αντώνης Ξυλούρης, κατά κόσμο Ψαραντώνης, κατάγεται από οικογένεια με μεγάλη μουσική παράδοση (είναι αδελφός του αείμνηστου Νίκου Ξυλούρη) και άρχισε να μαθαίνει λύρα σε ηλικία 9 ετών βόσκοντας τα πρόβατά του ψηλά στον Ψηλορείτη.

Το ιδιότυπο προσωπικό του ύφος στο παίξιμο της «αρχόντισσας» λύρας αλλά και άλλων οργάνων όπως ο τζουράς και το μαντολίνο, έχει αναγνωριστεί στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Άρωμα από το δικό του «άγριο και περήφανο» ήχο προσθέτει στην ίδια συναυλία ο Γιάννης Αγγελάκας.

Ο Ψαραντώνης, ξεχωριστή μορφή της κρητικής μουσικής, διακρίνεται για τη βαθιά γνώση και την ανησυχία του για την παράδοση, εξαιτίας της οποίας τον έχουν χαρακτηρίσει «πανάρχαιο και ταυτόχρονα νέο». Στην Ελλάδα, ανάμεσα στους πρώτους που τον ανακάλυψαν είναι ο Μάνος Χατζιδάκις, ο οποίος θεσπίζει ειδικό βραβείο για «μια ισχυρή και ιδιότυπη μουσική προσωπικότητα που παίζει λύρα και ονομάζεται Ψαραντώνης» και τον βραβεύει ως τον «Πρώτο λυράρη της Ελλάδας» στον Μουσικό Αύγουστο το 1979, στα Ανώγεια.

Έχει εκπροσωπήσει πολλές φορές την Ελλάδα σε διεθνή φεστιβάλ. Το 1984 έπαιξε στο Βερολίνο, στις εκδηλώσεις για τα 750 χρόνια από την ίδρυση της πόλης, ενώ το 1999 εκπροσώπησε και πάλι την Ελλάδα στο φεστιβάλ «Η Συνάντηση των Πέντε Ηπείρων» στην Ελβετία, αποσπώντας διθυραμβικές κριτικές.

Ανάμεσα στους θαυμαστές του συγκαταλέγεται ο Nick Cave, ο οποίος τον κάλεσε στο διεθνές φεστιβάλ ροκ «All Tomorrow's Parties» που οργάνωσε ο ίδιος το 2009 στην Αυστραλία.

Από την απαρχή ο κόσμος διαμορφώνεται με ήχο και ρυθμό. Αυτή η ηχητική δόνηση φανερώνεται στη μουσική του Ψαραντώνη. Ποτέ μου δεν είχα ακούσει τέτοιο ήχο, σχολίασε ο γερμανός δημοσιογράφος Ruth Roedler.

O Ψαραντώνης, γράφει ο Μάκης Μηλάτος, είναι ένα προϊστορικό θεριό κρυμμένο σε μια σπηλιά της Κρήτης. Τσακισμένη ερμηνεία, βαθιές ανάσες και η μουσική που παρεμβαίνει διακριτικά, ένας δίσκος για να κοινωνήσεις των αχράντων μυστηρίων ένα άγιο κολατσιό: ψωμί, ελιές και κρασί.[...]O Ψαραντώνης δεν είναι αυτού του κόσμου, τα blues του σκίζουν την καρδιά...