Souad Massi

Η Souad Massi πρωτοεμφανίστηκε στο δυτικό κοινό στις 10 Ιανουαρίου του 1999 στο Παρίσι σ' ένα φεστιβάλ με τίτλο "Γυναίκες από την Αλγερία".
Οι τυχεροί που είχαν την ευκαιρία να την ακούσουν εκείνο το βράδυ ακόμη δεν μπορούν να καταλάβουν τι τους 'χτύπησε' ξαφνικά, σαν κόκκινος προβολέας ή σαν άστρο της ερήμου και τους άφησε για πάντα μαγεμένους, από τη φωνή, τη σκηνική παρουσία, τον ιδιοφυή αραβοφλαμενκορόκ ήχο και τις αραβο-ισπανικο-γαλλο-αγγλικές λέξεις.
Κι ούτε τους νοιάζει φυσικά να καταλάβουν. Το θέμα είναι να συνεχίσουν ν' ακούν...

Η γεννημένη στην Αλγερία το 1972, πανέμορφη Souad Massi, έχει μια φωνή που έχει μαθητεύσει σ' όλους τους κόκκους της άμμου της Σαχάρας, στα ψηλά τακούνια και τα πάθη του φλαμένκο, στις ροκ μπαλάντες των μεγάλων κυριών του είδους, και στη γαλλική λεπτότητα του Παρισιού του 21ου αιώνα. Εχει αναδυθεί όμως μέσα από τα ποτάμια του αλγερινού αίματος που νοτίζει αιώνες τώρα τη σκόνη στους χωματόδρομους της γενέτειράς της, και γι' αυτό δείχνει να ξέρει τι θα πει θρήνος είτε τσέλο τον βγάζει, είτε ηλεκτρική κιθάρα, είτε gumbri και karkabous (ακουστικό μπάσο και μεταλλικές καστανιέτες της Σαχάρας, αντίστοιχα).
Ξέρει επίσης πως να κάνει τα ποιητικά ερωτικά τραγούδια που γράφει να υγραίνονται σαν μεγάλα μαύρα μάτια που τα τυφλώνει η σκόνη. Μια νέα κοπέλα από την Αλγερία τραγουδάει για το πόσο διαπεραστικό μπορεί να είναι το κρύο στο Παρίσι του 2003 για τους 'ξένους' του περιθωρίου του. Κάθε κομμάτι και έκπληξη, κάθε νότα και ταξίδι κάθε συγχορδία και παράπονο, ξέσπασμα, τρυφερότητα, ζάλη. Και κάθε αραβική λέξη μια ολόκληρη ιστορία από την καρδιά, από την Αφρική, από τον πλανήτη που δε λέει να πάψει να σε πληγώνει.Ένας από τους πιο ευφάνταστους και ενδιαφέροντες δίσκους που έχω ακούσει τελευταία.
ένα playlist στο youtube
πηγη

Heaven and Hell

Ξετσίπωτες γυναίκες !

Σε όλες τις γυναίκες, μόλις γεννηθούν, γίνεται μια μυστική εμφύτευση ενός ειδικού μικροτσίπ, που τις κάνει ρομαντικές, μονογαμικές κι αφοσιωμένες στον σύντροφό τους.

Κάποιες όμως, καταφέρνουν να βρουν σε ποιο σημείο του κορμιού τους είναι το τσιπ.

Και με μια περίπλοκη εγχείρηση το αφαιρούν.

Έτσι απολαμβάνουν πλέον τον έρωτα και το σεξ με πολλαπλούς εραστές, χωρίς να νιώθουν τύψεις ή ενδοιασμούς.

Είναι οι λεγόμενες «Ξετσίπωτες».

http://taxalia.blogspot.com

Το μεγαλύτερο φεγγάρι

ΔΕΙΤΕ: Γράφημα του Reuters για ένα σπάνιο φαινόμενο

Το Σάββατο 19 Μαρτίου θα γίνουμε μάρτυρες ενός πολύ σπάνιου φαινομένου. Η πανσέληνος θα βρεθεί στην κοντινότερη απόσταση που έχει βρεθεί με τη Γη τις τελευταίες δύο δεκαετίες! Μάλιστα, σύμφωνα με το Reuters θα φαίνεται κατά 14% μεγαλύτερο και κατά 30% πιο φωτεινό!





Πηγή:http://www.newsbeast.gr/

Λεωνιδάς Μπαλάφας

Όσο εξουσιάζει η ύλη και η φωνή της ματαιοδοξίας, τόσο θα στενεύει η πύλη και η μελωδία της ευτυχίας. Όσο δυναμώνει ο εγωισμός, τόσο θα μικραίνει ο ουρανός. Ποιος θησαυρός, ποια πλούτη αν από αγάπη είσαι φτωχός. Ένα λιθαράκι απ’ τον καθένα. Ένας για όλους και όλοι για έναν»





Ο Λεωνίδας Μπαλάφας τραγουδά, γράφει μουσική και στίχους στους δίσκους του, χορεύει, γελάει, λέει ανέκδοτα και «τα σπάει» στα live του. Είναι ένας από τους νέους Έλληνες μουσικούς που επιτέλους ξαραχνιάζουν την ευρύτερη «έντεχνη σκηνή». Για αυτό και οι πιτσιρικάδες τραγουδούν με λύσσα τα τραγούδια του στις συναυλίες, γράφουν κάθε μέρα για αυτόν στο facebook, πηγαίνουν ξανά και ξανά στο κλαμπ που τραγουδά και τον περιμένουν να τελειώσει για να πιουν μαζί του τεκίλες σαν να είναι κολλητός τους.

Είχε από μικρός τέτοια «λόξα» όπως λέει με τη μουσική που την παίδευε και τη μάθαινε μόνος του. Μέχρι σήμερα διατηρεί ενθουσιασμό μικρού παιδιού για τη μουσική. Για αυτό όταν συζητάμε για τις δισκογραφικές εταιρίες και τον ανταγωνισμό, μου λέει κουνώντας με νεύρο τα χέρια του ότι το μόνο που στα αλήθεια τον ενδιαφέρει είναι «να παίζουμε μουσική, ας παίξουμε τώρα». 

Αυτό κάνει από τα δεκατέσσερά του όταν τραγουδούσε τότε σε μια μπουάτ στην Πλάκα όπου με την τρέλα που κουβαλά, είχε κάνει μόδα τα σφηνάκια στους αν και μεσήλικες, κουλ πελάτες. Συνέχισε σε άλλες μουσικές σκηνές για να περάσει πριν τέσσερα χρόνια, το κατώφλι του fame story του οποίου ήταν ο νικητής κερδίζοντας 200.000 ευρώ. Δεν έχει ακόμη απενοχοποιήσει τη συμμετοχή του στο τηλεοπτικό ριάλιτι. Ούτε ξέρει το ακριβές κίνητρο που «τον πήγε μέσα». Οι μήνες που πέρασε στο παιχνίδι τον ζόρισαν, κι αν κρίνω από το βλέμμα του όσο αναφερόμαστε σε αυτήν περίοδο, ακόμη ξεχρεώνει εκείνους τους προσωπικούς του λογαριασμούς. Εκεί μέσα ωστόσο δοκίμασε την αντοχή, τη συνείδηση, την αισθητική αλλά και τη σιωπή του. Όσο για χρήματα που κέρδισε, δεν τα εκτίμησε ποτέ ιδιαίτερα διότι δεν ένιωσε ότι έκανε τίποτα σπουδαίο για να τα κερδίσει. Αν μάλιστα δε χρειαζόταν να δώσει πάνω από τα μισά για να καλύψει την οικογένειά του σε μια δύσκολη οικονομική συγκυρία, θα του φαινόταν μάταιη η νίκη του.

Σήμερα, λίγο πριν τα τριάντα, αν και βρίσκει πάντα διέξοδο στο χιούμορ και τις πλάκες του, είναι πολύ λιγότερα τα πράγματα που «παίρνει στην πλάκα». Τον αγανακτεί ο τρόπος που ζούμε. Τον απασχολεί πολύ η μοναξιά που παρατηρεί γύρω του αν κι ο ίδιος δε νιώθει μόνος. Όταν είσαι το μικρότερο από τα έξι παιδιά μιας οικογένειας πρέπει να ψάξεις για να εντοπίσεις το αίσθημα της μοναξιάς. Ζει ακόμη στα Κάτω Πατήσια, μια γειτονιά που έχει δει να αλλάζει από την εποχή που αλήτευε σαν παιδί στα πάρκα και τις πλατείες. «Έχει αγριέψει η περιοχή αλλά έχουμε αγριέψει κι εμείς. Και δε μας φταίνε οι μετανάστες». Τους αντιμετωπίζει διαφορετικά από ό,τι οι γείτονές του στον Άγιο Παντελεήμονα. «Όπως μιλώ σε όλους, έτσι μιλάω και σε αυτούς τους ανθρώπους που ήρθαν κατατρεγμένοι από την άκρη του κόσμου και σήμερα ζουν στοιβαγμένοι όπως κατά μία έννοια κι εγώ, στη γειτονιά μου». Ανησυχεί για την τροπή που θα πάρει το ζήτημα των μεταναστών τα επόμενα χρόνια. Με ρωτά λεπτομέρειες για το ισχύον καθεστώς που αφορά τους παράνομους μετανάστες και τις κομπίνες που στήνουν οι μεσάζοντες για να τους περάσουν στην Ελλάδα. Για όλα όσα τον ανησυχούν τραγουδά στον «Πλάτανο» 

ο τάφος του Jim Morrison έχει Ελληνική επιγραφή.

 Ο Τζέημς «Τζιμ» Ντάγκλας Μόρισον (James "Jim" Douglas Morrison) (8 Δεκεμβρίου1943 - 3 Ιουλίου1971) ήταν ένας Αμερικανόςτραγουδιστής, τραγουδοποιός, συγγραφέας και ποιητής. Γεννήθηκε στη Μελβούρνη της Φλόριντα και ήταν ο τραγουδιστής και στιχουργός του δημοφιλούς αμερικάνικου ροκ συγκροτήματος The Doors. Θεωρείται ένας από τους πιο χαρισματικούς ερμηνευτές στην ιστορία της ροκμουσικής. Έγραψε επίσης αρκετά βιβλία ποίησης, ένα μικρό ντοκιμαντέρ και δύο βίντεο κλιπ ("The Unknown Soldier" και "People are Strange"). Ο θάνατός του σε ηλικία 27 ετών στο Παρίσι της Γαλλίας κατέπληξε τους θαυμαστές του. Οι περιστάσεις κάτω από τις οποίες πέθανε και ο μυστικός ενταφιασμός του έγιναν αφορμή για.....

ατελείωτες φήμες και παίζουν σημαντικό ρόλο στο μυστήριο που εξακολουθεί να τον περιβάλλει.
Ο Τζιμ Μόρισον είχε σκωτσέζικη και ιρλανδική καταγωγή και ήταν γιος του ναυάρχου Τζωρτζ Στίβεν Μόρισον και της Κλάρα Κλαρκ Μόρισον, που γνωρίστηκαν το 1941 στη Χαβάη. Ο Τζιμ Μόρισον γεννήθηκε 11 μήνες μετά, στη Μελβούρνη της Φλόριντα.

 Το 1971, ο Μόρισον μετακόμισε σε ένα διαμέρισμα στο Παρίσι μαζί με την Πάμελα Κούρσον. Του άρεσε η αρχιτεκτονική της πόλης και έκανε μεγάλους περιπάτους εκεί, όμως λέγεται ότι τον είχε πιάσει κατάθλιψη και ήθελε να επιστρέψει στην Αμερική.
Στο Παρίσι έκανε και την τελευταία του ηχογράφηση σε στούντιο με δυο Αμερικανούς μουσικούς του δρόμου. Ο Μάνζαρεκ απέρριψε αυτή την ηχογράφηση ως "ασυναρτησίες μεθυσμένων". Ένα τραγούδι από αυτήν, το "Orange County Suite" ακούγεται στο bootleg "Lost Paris Tapes".
Ο Μόρισον πέθανε στις 3 Ιουλίου του 1971 σε ηλικία 27 ετών. Η επίσημη εκδοχή είναι ότι η Κούρσον τον βρήκε νεκρό στη μπανιέρα. Δεν έγινε αυτοψία, γιατί ο γιατρός που τον εξέτασε είπε ότι δεν βρήκε στοιχεία εγκληματικής ενέργειας. Η απουσία αυτοψίας έδωσε λαβή για πολλές εικασίες σχετικά με την αιτία θανάτου.

Ο Ντάνυ Σάγκερμαν διηγείται ότι όταν η Κούρσον επέστρεψε στις ΗΠΑ, του είπε ότι ο Μόρισον είχε πεθάνει από υπερβολική δόση ηρωίνης, την οποία είχε εισπνεύσει νομίζοντας πως είναι κοκαΐνη. Ο Σάγκερμαν σημειώνει ότι η Κούρσον έδινε διαφορετικές εκδοχές του θανάτου κατά καιρούς, τη μια λέγοντας ότι εκείνη τον είχε σκοτώσει και την άλλη ότι ο θάνατός του ήταν λάθος της. Η ιστορία με την αθέλητη λήψη ηρωίνης υποστηρίζεται από τη διήγηση του Αλέν Ρονέ, που έκανε παρέα με το ζευγάρι στο Παρίσι. Ο Ρονέ είχε γράψει ότι ο Μόρισον πέθανε από αιμορραγία αφού εισέπνευσε ηρωίνη της Κούρσον κι ότι εκείνη άθελά της αποκοιμήθηκε, αφήνοντάς τον να πεθάνει αντί να καλέσει για ιατρική βοήθεια.

Στον τάφο του υπάρχει η Ελληνική επιγραφή Κατά τον δαίμονα εαυτού.

Οι θεωρίες για το ποιος έχει γράψει την επιγραφή είναι πολλές:
Ο Jim Morrison πριν δημιουργηθεί το συγκρότημα είχε πει: "΄Η ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΕΝΑΝ ΦΟΝΟ ΄Η ΘΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΟΥΜΕ ΜΙΑ ΘΡΗΣΚΕΙΑ…". Τελικά τα κατάφεραν και στα δύο: πρώτον οι DOORS έγιναν θρησκεία και δεύτερον ο φόνος έγινε με τον θάνατό του. Ένα θάνατο που ο Morrison δεν φοβήθηκε ποτέ. Τον μόνο φόβο που είχε ήταν ο ίδιος του ο εαυτός και η επιγραφή στον τάφο του γράφτηκε, λέγεται, κατά δική του παραγγελία μια και αγαπούσε όπως έλεγε την ελληνική φιλοσοφία. Γι’ αυτό και στο τραγούδι του The end περιγράφει με έναν δικό του μοναδικό τρόπο που μόνο αυτός κατείχε το Οιδιπόδειο σύμπλεγμα. Η επιγραφή είναι "κανονική" δηλαδή όπως είναι γραμμένο το όνομα του έτσι και από κάτω γράφει αυτό που προέγραψα...

Δεν είναι π.χ κάτι που έγραψε κάποιος τυχαία… Υπάρχουν πολλές τέτοιες τριγύρω στο χώρο αλλά με μαρκαδόρους κ.λ.π. Φαινόταν να είναι με τον ίδιο τύπο fonts όπως και το όνομά του. Οπότε μάλλον γράφτηκε μαζί με την κατασκευή του τάφου.. άραγε ο ίδιος ο Jim το ζήτησε ή κάποιος δικός του;
Από ότι ξέρω ο πατέρας του τον είχε στο μάτι, δεν τον ήθελε… Ο Jim σίγουρα είχε μυηθεί σε κάποια "περίεργα" πράγματα αλλά υπάρχουν τόσα πολλά "περίεργα"… Γιατί να μπει η ελληνική επιγραφή εκεί όμως…;;;

Η λέξη “δαίμων” δεν έχει καμία σχέση όπως την ξέρουμε εμείς σήμερα (οι αρχαίοι Έλληνες δεν είχαν Διάβολο). “Δαίμων” ήταν αρχικά η θεότητα που μοίραζε, κατένειμε την μοίρα (δαίομαι = μοιράζω) και μετά ονομαζόταν οποιαδήποτε θεότητα στην οποία αποδίδονταν τιμές. “Δαίμων εαυτού” ονομαζόταν η θεότητα-προστάτης που ζούσε μέσα σε κάθε άνθρωπο από τη γέννηση έως το θάνατό του και φρόντιζε για την προσωπική εξέλιξη κι ευημερία, κάτι σαν το αντίστοιχο σημερινό χριστιανικό “Φύλακας-άγγελος”, αποτελώντας κατά κάποιο τρόπο ένα “δίαυλο” μεταξύ του κόσμου των θνητών και του κόσμου των θεών. “Πράττω κατά τον δαίμονα εαυτού” ουσιαστικά σημαίνει “πράττω σύμφωνα με αυτό που η συνείδησή μου θεωρεί σωστό”, αδιαφορώντας ίσως για το τι θα πουν οι άλλοι και είναι μια στάση ζωής που υιοθέτησαν και επιδοκίμασαν οι Στωικοί φιλόσοφοι.

 Έτσι λοιπόν, η φράση “Κατά τον δαίμονα εαυτού” γράφτηκε από τους συγγενείς του Jim Morrison στον τάφο του, εννοώντας ότι ο τραγουδιστής των Doors έπραττε στη συντομη ζωή του πάντα σύμφωνα με ό,τι υπαγόρευε η συνείδησή του, ο “προσωπικός του θεός”, κι όχι σύμφωνα με τις επιταγές της κοινωνίας.
πηγη

ΣΑΡΑ ,the big mother

H Σάρα ,ένας σκύλος που ζει στη Λέσβο, έχει γενικώς αγαπητική διάθεση παρά τον όγκο της.
Εκτός του ότι οι γάτες του κτήματος την θηλάζουν , καταλαβαίνει όταν τρίβονται πάνω της ζητώντας  γάλα και δεν τους χαλάει το χατήρι!