27 Φεβ 2010

ΑΙΓΑΙΟ .



Είμαι τρείς μέρες σε μια θάλασσα που λάμπει
μες του Αιγαίου τα μαγικά νερά
νησιά στολίδια, πετράδια στο λαιμό της
γη των Ιώνων που μας χαμογελά.

κι απο τους Ίωνες στα άσπρα εκκλησάκια
σε κάθε βράχο που προβάλει απ΄τα νερά.
Αρχαίο κάλλος που υμνεί πια την αγάπη
ο πρώτος ήχος απ΄το Δώρειο ρυθμό.

Οι σειρήνες τους δεν μας γελούνε
μόνο μας δείχνουν το δρόμο φιλικές
αναγνωρίζουν στα μάτια μας που καίνε
ρίζες αιώνιες, γλυκοθαλασσινές
και μας κοιτάζουν
με το βλέμμα του Αιγέα.

Σ΄έχουν ποθήσει Βενετσιάνοι τυχοδιώκτες
οι Γενουάτες, Άραβες Σαρακηνοί.
νόμιζαν πως με την ομορφιά σου
η δύναμη τους θα ήταν παντοτινή.

αλλα εσυ είσαι πνεύμα και το πνεύμα δεν νικιέται
απο της δύναμης την αιχμηρή ορμή.
κι αν νικηθεί πάλι ξαναγεννιέται
στα ιερά ξωκλήσια των γαλανών νερών.

Οι σειρήνες τους δεν μας γελούνε
μόνο μας δείχνουν το δρόμο φιλικές
αναγνωρίζουν στα μάτια μας που καίνε
ρίζες αιώνιες, γλυκοθαλασσινές
και μας κοιτάζουν
με το βλέμμα του Αιγέα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου