Ἦταν καὶ κάτι ἀρχοντόπουλα κι᾿ ἀγαποῦσαν τὶς γυναῖκες...........

Ἦταν καὶ κάτι ἀρχοντόπουλα κι᾿ ἀγαποῦσαν τὶς γυναῖκες, 
στανικῶς πιάσαν ἕνα κορίτζι νὰ τὸ διατιμήσουν. 
Πῆγα καὶ τοὺς ἔπιασα, τὴν εἶχαν κρυμμένη σὲ μίαν κασσέλα μέσα, μαζὶ μὲ τὴν κοντόσα, 
καὶ τὴν φοβέριζαν νὰ μὴν μιλήσῃ, ὅτι τὴν σκοτώνουν. 
Ἐψάξαμε, τὶς ηὕραμε μέσα, καὶ σὲ μία σακκούλα ηὕραμε ἀρκετὰ χρήματα. 
Πῆρα τὴν σακκούλα καὶ τοὺς λέγω: 
«Ἐσεῖς νοικοκυρόπουλα εἶστε, νὰ βοηθήσετε κ᾿ ἐσεῖς νὰ λευτερωθῇ ἡ πατρίδα, ἢ παντίδοι; 
Νὰ σᾶς πιάσῃ στανικῶς τὴν ἀδελφή σας τόσες ἡμέρες νὰ κάνῃ ἕνας τὸ κέφι του καλὰ σᾶς ἔρχεται; 
Δὲν τὸν σκοτώνετε τὸν αἴτιον; 
– Ναί, ἔλεγαν. –
 Ἐγὼ δὲν σᾶς πειράζω, οὔτε θέλω νὰ μαθευτῆτε. 
Τὸ κορίτζι νὰ τὸ δικιώσετε.
 Ὅπου βρῆτε γυναίκα ὁποῦ σᾶς θέλῃ μοναχή της, νὰ πᾶτε ἐλεύτερα,
 στανικῶς σκοτωνόμαστε».

Παίδεψα τὴν κοντόσα. Πῆρα τρία γρόσια ἀπὸ τὴν σακκούλα ὁποῦ ῾χα βρῆ, τὴν δική τους, 
καὶ τοὺς τὴν ἔδωσα πίσου.
 Δὲν ματακολούθησε τίποτας ἄτιμον. 
Κι᾿ ἀσφαλίστη ὁ τόπος ἡσυχίαν, τιμὴ καὶ πλούτη. 
Καὶ ἦταν ἡ μεγαλυτέρα εὐταξία καὶ εἰρήνη. 
Καὶ εἶχαν πολὺ ἀγάπη ῾σ ἐμᾶς ὅλοι οἱ Ἀθηναῖοι 
κ᾿ ἐμεῖς μεγάλο σέβας εἰς αὐτοὺς τοὺς πατριῶτες.

Στρατηγοῦ Μακρυγιάννη
ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ

που την βρήκε την φρόνηση ο άγριος και απολίτιστος οπλαρχηγός, ακόμα ψάχνουν οι ναοί του πνεύματος να βρούν.
Ούτε προτεστάντης, ούτε ανατολίτης.


Την απάντηση μας την δίνει ένας μαύρος της Ουάσινγτον:*


Η Ουάσιγκτων και τα περίχωρα ,έχουν σήμερα 26 τζαμιά. Σου το λένε κατάμουτρα, ότι αποδέχονται το Ισλάμ, γιατί ο Χριστιανισμός των λευκών τους ξεπούλησε. Δεν πάει καιρός που έμφανίσθηκαν στη γειτονιά μου λευκοί Μορμόνοι από την Γιούτα, για προσυλητισμό. ΄Ενας μαύρος μουσουλμάνος, έχοντας δίπλα το 10/χρονο παιδάκι του, κύριος καθώς πρέπει, τους ζήτησε το λόγο και, εν ολίγοις, τους είπε να τσακισθούν να φύγουν, με όλων των ειδών τα επίθετα για το superiority των λευκών.΄Εντρομο το παιδί του ρώτησε: “What about, Mr. Lambros, dady?”-έτσι είμαι γνωστός στη γειτονιά. Και εκείνος απάντησε με σοβαροφάνεια: “Mr, Lambros is a different story. He is not white! He is Greek!!” 


*αναφέρεται στον Λάμπρου Παπαντωνίου, που πέθανε κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες ένα χρόνο μετά.
αιωνία του η μνήμη