Στη Βενεζουέλα , εδώ και περίπου 30 χρόνια, ξεκίνησε ένα φιλόδοξο πρόγραμμα, το El Sistema (Fundacion del Estado para el Sistema Nacional de lasOrquestas Juveniles e Infantiles de Venezuela). Ο μουσικός Χοσέ Αμπρέου βάλθηκε να μαζέψει παιδάκια από τις πιο φτωχές, τις πιο απομακρυσμένες περιοχές, τις πιο βουτηγμένες στο έγκλημα και στο πάρε-δώσε των ναρκωτικών, και να τα κάνει μουσικούς. Το πράγμα προχώρησε σιγά-σιγά, χωρίς λεφτά και άρχισε να αποδίδει καρπούς. Πέρασαν τα χρόνια, 250.000 (!) παιδάκια έμαθαν μουσική, και άρχισαν να φτιάχνονται σχολικές ορχήστρες. Οι ορχήστρες σε όλη τη χώρα ξεπέρασαν τις 100 και από αυτές οι 90 είναι συμφωνικές!. Οι καλύτεροι απ' αυτούς τους νεαρούς μουσικούς μαζεύονται σε κεντρικές ορχήστρες, με κορυφή την Ορχήστρα Σιμόν Μπολιβάρ, που αυτή την εποχή διευθύνει άλλο ένα προϊόν του del Sistema, ο 28χρονος μαέστρος Γουστάβο Ντουνταμέλ, που είναι επίσης εδώ και λίγους μήνες ο νέος μαέστρος της Φιλαρμονικής του Λος Άντζελες!
Έκαναν τουρνέ οι Βενεζουελανοί πιτσιρικάδες με τον πιτσιρικά μαέστρο τους και παίξανε και στο Σάλτσμπουργκ! Μάλλον καλά θα έπαιξαν, γιατί οι απαιτητικοί Αυστριακοί ζήτησαν και ανκόρ! Ξεκίνησε το ανκόρ με ένα ταρατατζούμ κάπως οικείο και με την πρώτη φράση των εγχόρδων, οι φιλόμουσοι Αυστριακοί αναγνώρισαν το κομμάτι και χειροκρότησαν. Μάλλον δεν περίμεναν ότι οι Ινδιάνοι πιτσιρικάδες θα τολμούσαν να παίξουν Στράους και μάλιστα στην Αυστρία! Και κάνει zoom out η κάμερα και θολώνει ο νους. Πρόκειται για ΜΕΓΑΛΗ ορχήστρα, διπλή, καμμιά διακοσαριά άτομα. Και παίζουν καλά οι άτιμοι!
Πίσω δε από τη μεγάλη αυτή ορχήστρα, βρίσκεται μιά "μικρότερη", η ορχήστρα "Τερέσα Καρρένιο", που απαρτίζεται από ακόμα νεαρότερους Βενεζουελανούς, αμούστακα παιδιά που πάνε ακόμα σχολείο.
Στο πρώτο βίντεο οι πιτσιρικάδες, που αν δεν υπήρχε η ορχήστρα, το πιθανότερο θα ήταν να έχουν γίνει βαποράκια, τρελλαίνουν τους εκστασιασμένους Αυστριακούς.
Στο δεύτερο, οι ακόμα πιό πιτσιρικάδες, παίζουν live στο Καράκας. Είναι ντυμένοι με τα καθημερινά τους ρούχα, τα τζην τους τα σκισμένα, τα χαϊμαλιά τους και αργότερα με τη φόρμα της εθνικής Βενεζουέλας. Και δεν παίζουν ότι να ναι. Ξεκινούν με το δεύτερο μέρος της δέκατης συμφωνίας του Σοστακόβιτς, που οι ειδικοί χαρακτηρίζουν σαν ένα από τα πιό γρήγορα και απαιτητικά κομμάτια της κλασσικής μουσικής και συνεχίζουν με ένα λατινοαμερικάνικο του Μεξικανού συνθέτη Αρτούρο Μάρκες.
Και αφού τους ακούσετε, θυμηθείτε οτι είναι μικρά παιδιά από μιά χώρα χωρίς ιδιαίτερη παράδοση στην κλασσική μουσική και που οι συνθήκες ζωής οδηγούν τους ανθρώπους στο έγκλημα από την παιδική τους ηλικία.
Α, και κάτι άλλο! Το κατά κεφαλήν εισόδημα της Βενεζουέλας είναι το ένα τέταρτο απ' αυτό της χώρας μας, που επιπλέον έχει χρεοκοπήσει
πηγη
σύνδεσμοι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου