Μαρίζα Κωχ, Eurovision 1976 .
Ολλανδία, Χάγη, Γιουροβίζιον 1976. Η Ελληνική συμμετοχή με το τραγούδι Παναγιά μου, Παναγιά μου. Η συμμετοχή μας σε μια εποχή που δε ντρεπόμασταν ακόμη ν’ αναφέρουμε την Παναγία σε δημόσιες για τη χώρα περιστάσεις. Οι στίχοι του Μιχάλη Φωτιάδη, η μουσική και η ερμηνεία της καταπληκτικής Μαρίζας Κωχ. Ένα τραγούδι διαμαρτυρίας για την Τουρκική εισβολή στην Κύπρο που πήρε τη 13η θέση στις 39. Η συμμετοχή είναι μία απ’ τις καλύτερες που έχουμε στείλει στο διαγωνισμό αυτό. Αξίζει να παρατηρήσουμε το σεμνό ντύσιμο σε αντίθεση με την αγωνιστική φωνή της 31χρονης Κωχ, την κλασσική (δυτική) ορχήστρα, η οποία όμως κλήθηκε να παίξει ένα τραγούδι με μελωδία που το βασικό της θέμα θυμίζει ελληνική παραδοσιακή μουσική, την εμπνευσμένη ενορχήστρωση με ισοκράτες αλλά και εμπλουτιζόμενη συνεχώς με νέες μελωδίες έως και φωνητικά μέχρι το τέλος του κομματιού, τη μοναδική ερμηνεία της τραγουδίστριας η οποία επιδυκνύει μοναδική ικανότητα στο χειρισμό της φωνής, το σοβαρό πολιτικό στίχο που όμως δεν επισκιάζει σε καμμία περίπτωση το ρεφρέν, στο οποίο βροντοφωνάζει χωρίς καμμία συστολή Παναγιά μου, Παναγιά μου.
Μαρίζα Κωχ: Μια Ελληνίδα με γερμανικό επώνυμο. Η Μαρίζα Κωχ γεννήθηκε το 1944 στην Αθήνα από πατέρα Γερμανό και μητέρα Ελληνίδα.. Μεγάλωσε στην Σαντορίνη με την οικογένεια της μητέρας της και στα 16 της επέστρεψε στην Αθήνα όπου και σπούδασε μουσική. Παρόλο που οι περισσότεροι τη γνωρίζουμε σαν τραγουδίστρια, αξίζει ν’ αναφέρουμε ότι έχει βραβευθεί πολλές φορές στο παρελθόν για τη συνθετική της δραστηριότητα (Α΄ βραβείο στο φεστιβάλ των Κανών το 1983, βραβείο Σύνθεσης του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης το 1990), έχοντας μελοποιήσει Έλληνες ποιητές και άλλους. Από την δεκαετία του '70 και μετά έχει επανειλημμένα ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο, τραγουδώντας σε μεγάλα θέατρα και αναγνωρισμένα μουσικά φεστιβάλ, συνήθως στα πλαίσια πολιτιστικών ανταλλαγών ως πρέσβειρα της ελληνικής μουσικής. Παράλληλα ασχολείται με το παιδικό τραγούδι με αποτέλεσμα να έχει εκδώσει πολλούς παιδικούς δίσκους με παραδοσιακά παιχνιδοτράγουδα, ενώ τα τελευταία δέκα χρόνια διατηρεί μουσική παιδική σκηνή, δίνοντας κάθε χρόνο περίπου 100 παραστάσεις για παιδιά. Επίσης ασχολείται με την καταγραφή παραδοσιακών τραγουδιών και μουσικών θεμάτων από όλη την Ελλάδα.
Στην παιδική της ηλικία γαλουχήθηκε με ακούσματα βυζαντινής μουσικής και νησιώτικων τραγουδιών. Η ίδια λέει: Αξιώθηκα να τραγουδήσω σε πολλά από τα μεγαλύτερα θέατρα του κόσμου, αλλά και σε αμέτρητα σχολεία, καφενεία, αγροτικές αποθήκες και των πιο μικρών χωριών της πατρίδας μας. Καμαρώνω το ίδιο και για το ένα και για το άλλο. Με τα τραγούδια μου θέλω να ομολογήσω όσα νιώθω ταξιδεύοντας στην πατρίδα μας, που στα δικά μου μάτια μοιάζει να είναι η πιο πλούσια χώρα του κόσμου σε φυσική ομορφιά, σε χαρακτήρες ανθρώπων, σε ιστορία, σε μουσική, σε τέχνες, σε θρησκευτικό μεγαλείο, σε βάθος ανθρώπινων συναισθημάτων.
Κάμπος γεμάτος πορτοκάλια, όι-όι, μάνα μου!
Που πέρα ως πέρα απλώνετ' η ελιά
Γύρω χρυσίζουν τ' ακρογιάλια, όι-όι, μάνα μου!
Και σε θαμπώνει, θαμπώνει η αντηλιά
Στον τόπο αυτό όταν θα πάτε, όι-όι, μάνα μου!
Σκηνές αν δείτε, αν δείτε στη σειρά
Δε θα 'ναι κάμπινγκ για τουρίστες, όι-όι, μάνα μου!
Θα 'ναι μονάχα, μονάχα προσφυγιά
Παναγιά μου, Παναγιά μου, παρηγόρα την καρδιά μου!
Παναγιά μου, Παναγιά μου, παρηγόρα την καρδιά μου!
Κι αν δείτε ερείπια γκρεμισμένα, όι-όι, μάνα μου!
Δεν θα 'ναι απ' άλλες, απ' άλλες εποχές
Από ναπάλμ θα 'ναι καμένα, όι-όι, μάνα μου!
Θα 'ναι τα μύρια χαλάσματα του χτες
Κι αν δείτε γη φρεσκοσκαμμένη, όι-όι, μάνα μου!
Δεν θα 'ναι κάμπος, 'ναι κάμπος καρπερός
Σταυροί θα είναι φυτεμένοι, όι-όι, μάνα μου!
Που τους σαπίζει, σαπίζει ο καιρός
Παναγιά μου, Παναγιά μου, παρηγόρα την καρδιά μου!
Παναγιά μου, Παναγιά μου, παρηγόρα την καρδιά μου!
Ολλανδία, Χάγη, Γιουροβίζιον 1976. Η Ελληνική συμμετοχή με το τραγούδι Παναγιά μου, Παναγιά μου. Η συμμετοχή μας σε μια εποχή που δε ντρεπόμασταν ακόμη ν’ αναφέρουμε την Παναγία σε δημόσιες για τη χώρα περιστάσεις. Οι στίχοι του Μιχάλη Φωτιάδη, η μουσική και η ερμηνεία της καταπληκτικής Μαρίζας Κωχ. Ένα τραγούδι διαμαρτυρίας για την Τουρκική εισβολή στην Κύπρο που πήρε τη 13η θέση στις 39. Η συμμετοχή είναι μία απ’ τις καλύτερες που έχουμε στείλει στο διαγωνισμό αυτό. Αξίζει να παρατηρήσουμε το σεμνό ντύσιμο σε αντίθεση με την αγωνιστική φωνή της 31χρονης Κωχ, την κλασσική (δυτική) ορχήστρα, η οποία όμως κλήθηκε να παίξει ένα τραγούδι με μελωδία που το βασικό της θέμα θυμίζει ελληνική παραδοσιακή μουσική, την εμπνευσμένη ενορχήστρωση με ισοκράτες αλλά και εμπλουτιζόμενη συνεχώς με νέες μελωδίες έως και φωνητικά μέχρι το τέλος του κομματιού, τη μοναδική ερμηνεία της τραγουδίστριας η οποία επιδυκνύει μοναδική ικανότητα στο χειρισμό της φωνής, το σοβαρό πολιτικό στίχο που όμως δεν επισκιάζει σε καμμία περίπτωση το ρεφρέν, στο οποίο βροντοφωνάζει χωρίς καμμία συστολή Παναγιά μου, Παναγιά μου.
Μαρίζα Κωχ: Μια Ελληνίδα με γερμανικό επώνυμο. Η Μαρίζα Κωχ γεννήθηκε το 1944 στην Αθήνα από πατέρα Γερμανό και μητέρα Ελληνίδα.. Μεγάλωσε στην Σαντορίνη με την οικογένεια της μητέρας της και στα 16 της επέστρεψε στην Αθήνα όπου και σπούδασε μουσική. Παρόλο που οι περισσότεροι τη γνωρίζουμε σαν τραγουδίστρια, αξίζει ν’ αναφέρουμε ότι έχει βραβευθεί πολλές φορές στο παρελθόν για τη συνθετική της δραστηριότητα (Α΄ βραβείο στο φεστιβάλ των Κανών το 1983, βραβείο Σύνθεσης του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης το 1990), έχοντας μελοποιήσει Έλληνες ποιητές και άλλους. Από την δεκαετία του '70 και μετά έχει επανειλημμένα ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο, τραγουδώντας σε μεγάλα θέατρα και αναγνωρισμένα μουσικά φεστιβάλ, συνήθως στα πλαίσια πολιτιστικών ανταλλαγών ως πρέσβειρα της ελληνικής μουσικής. Παράλληλα ασχολείται με το παιδικό τραγούδι με αποτέλεσμα να έχει εκδώσει πολλούς παιδικούς δίσκους με παραδοσιακά παιχνιδοτράγουδα, ενώ τα τελευταία δέκα χρόνια διατηρεί μουσική παιδική σκηνή, δίνοντας κάθε χρόνο περίπου 100 παραστάσεις για παιδιά. Επίσης ασχολείται με την καταγραφή παραδοσιακών τραγουδιών και μουσικών θεμάτων από όλη την Ελλάδα.
Στην παιδική της ηλικία γαλουχήθηκε με ακούσματα βυζαντινής μουσικής και νησιώτικων τραγουδιών. Η ίδια λέει: Αξιώθηκα να τραγουδήσω σε πολλά από τα μεγαλύτερα θέατρα του κόσμου, αλλά και σε αμέτρητα σχολεία, καφενεία, αγροτικές αποθήκες και των πιο μικρών χωριών της πατρίδας μας. Καμαρώνω το ίδιο και για το ένα και για το άλλο. Με τα τραγούδια μου θέλω να ομολογήσω όσα νιώθω ταξιδεύοντας στην πατρίδα μας, που στα δικά μου μάτια μοιάζει να είναι η πιο πλούσια χώρα του κόσμου σε φυσική ομορφιά, σε χαρακτήρες ανθρώπων, σε ιστορία, σε μουσική, σε τέχνες, σε θρησκευτικό μεγαλείο, σε βάθος ανθρώπινων συναισθημάτων.
Κάμπος γεμάτος πορτοκάλια, όι-όι, μάνα μου!
Που πέρα ως πέρα απλώνετ' η ελιά
Γύρω χρυσίζουν τ' ακρογιάλια, όι-όι, μάνα μου!
Και σε θαμπώνει, θαμπώνει η αντηλιά
Στον τόπο αυτό όταν θα πάτε, όι-όι, μάνα μου!
Σκηνές αν δείτε, αν δείτε στη σειρά
Δε θα 'ναι κάμπινγκ για τουρίστες, όι-όι, μάνα μου!
Θα 'ναι μονάχα, μονάχα προσφυγιά
Παναγιά μου, Παναγιά μου, παρηγόρα την καρδιά μου!
Παναγιά μου, Παναγιά μου, παρηγόρα την καρδιά μου!
Κι αν δείτε ερείπια γκρεμισμένα, όι-όι, μάνα μου!
Δεν θα 'ναι απ' άλλες, απ' άλλες εποχές
Από ναπάλμ θα 'ναι καμένα, όι-όι, μάνα μου!
Θα 'ναι τα μύρια χαλάσματα του χτες
Κι αν δείτε γη φρεσκοσκαμμένη, όι-όι, μάνα μου!
Δεν θα 'ναι κάμπος, 'ναι κάμπος καρπερός
Σταυροί θα είναι φυτεμένοι, όι-όι, μάνα μου!
Που τους σαπίζει, σαπίζει ο καιρός
Παναγιά μου, Παναγιά μου, παρηγόρα την καρδιά μου!
Παναγιά μου, Παναγιά μου, παρηγόρα την καρδιά μου!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου