Παραληρήματα β΄

Γλιστρήσαμε από τη ντουλάπα του χρόνου
και σταθήκαμε δέκα αιώνες πίσω.
Ο Κάρολος πριν γίνει μέγας
ενώνει τις πολεμικές ορδές της εσπερίας,
κάτω από μια παντιέρα
και μια πίστη:
«Η εξουσία πηγάζει απ’ το θεό»
Ο πρώτος τα παίρνει όλα
Οι υπόλοιποι τίποτα.
Και όλα αυτά
Στο όνομα εκείνου
που δεν είχε ευλογήσει ποτέ πολέμους,
εκτός αυτόν της βασιλείας των ουρανών.

Φανταστείτε πως θα ήταν ο κόσμος
αν αυτές οι στρατιές των αδίστακτων πολεμιστών
ήταν χωρίς την πίστη στο γιο του Ανθρώπου.
-Τρομάζω μόνο που το σκέφτομαι-
Αλλά όλη η οικουμένη βογκάει
για το γιο του ανθρώπου από τη δύση.

Η αδικία γέννησε την απελπισία
και αυτή γέννησε τη βία.
Κρύφτηκε πίσω από τη διεθνή υποκρισία,
συνάντησε την ανέχεια και
αφού ντύθηκε με τα ρούχα της ρητορείας
ευαγγελίζεται τη γνώση
και την πληροφορία.

Τα κόκαλα των παππούδων μας
έτριξαν μα απόκριση δεν πήραν.


Που θα στηθεί ο τύμβος των πεσόντων
τώρα που όλοι οι δυνατοί του κόσμου
προσκυνούν τον εκλεκτό τους;
Η γη ένα καζάνι που βράζει και
ο αέρας ακατάλληλος για μικρά παιδιά.
Ετοιμαστείτε για την υποδοχή
ενός καινούργιου είδους.
Όταν θα σκοτώνουν για τη πίστη τους
είμαστε έτοιμοι να πεθάνουμε
για τα πιστεύω μας;